آمار مطالب
آمار کاربران
آمار بازدید
***نسيم معرفت***
در روايات فراواني گفته شده است: درآستانه ظهور حضرت مهدي (عَجَّلَ اللهُ تَعالَي فَرَجَهُ الشَّريفَ) ، جنگ هاي خونين فراواني رخ خواهد داد که جمعيت بسياري از مردم به قتل خواهند رسيد. از اين مرگ به عنوان «مرگ سرخ» ياد شده است.
** عَن أَميرِ المُؤمِنينَ ( عَلَيهِ السَّلامُ ) قال : بَيْنَ يَدَيِ القائِمِ مَوْتٌ اَحْمَرُُّ وَ مَوْتٌ اَبْيَضٌ وَ جَرادٌ في حينِهِ وَ جَرادٌ فِي غَيرِ حينِهِ اَحْمَرُُّ کَاَلْوانِ الدَّمِ فَاَمّا المُوتُ الاَحْمرُّ فَالسَّيفُ وَ اَمّا المَوتُ الاَبيَضُ فَالطّاعُونُ .
[وَ تَدُلُّ عِبارَةُ (بَينَ يَدَيِ القائِمِ) عَلَى أَنَّ هذِهِ الحَربَ وَ المَوتَ الأَحمَرَ تَکُونُ قَريبَةََ جِدّاً مِن ظُهُورِ المَهدِيّ ( عَلَيهِ السَّلامُ ) . وَ لا يُعَيِّنُ الحَديثُ مَکانَ وُقُوعِها.]
حضرت اميرالمؤمنين علي ( عَلَيهِ السَّلامُ ) فرمود : نزديك زمان قائم ( عَلَيهِ السَّلامُ ) دو نوع مرگ وجود دارد مرگ سرخ و مرگ سفيد و ملخ هائي كه برنگ خون بوده و گاه و بيگاه آشكار مي شوند امّا مرگ سرخ يعني شمشير و مرگ سفيد طاعون است .
[عبارتِ «نزديك زمان قائم ع » دلالت دارد كه اين جنگ و مرگ سرخ خيلي نزديك به ظهور حضرت مهدي ( عَلَيهِ السَّلامُ ) اتفاق مي افتد , امّا روايت , محل وقوع آن را تعيين نكرده است]
اَلإرشادُ لِشَيخِ المُفيد: 405، اَلغَيبة لِشَيخِ الطُّوسِي: 277 - کتابُ الغَيبة، ص 438، ح 430.
وَ عَنِ الإِمامِ الباقِرِ ( عَلَيهِ السَّلامُ ) قال: لا يَقُومُ الْقائِمُ اِلاّ عَلي خَوْفٍ شَديدٍ مِنَ النّاسِ وَزَلازِلَ وَفِتْنَةٍ وَبَلاءٍ يُصيبُ النّاسَ وَطاعُونٍ قَبْلَ ذلِکَ وَسَيْفٍ قاطِعٍ بَيْنَ الْعَرَبِ وَاخْتِلافٍ شَديدٍ بَيْنَ النّاسِ وَتشْتيتٍ في دينِهِمْ وَتَغْييرٍ في حالِهِمْ حَتّي يَتَمَنَّي الْمُتَمَنّي الْمَوْتَ صَباحا وَمَساءً مِنْ عِظَمِ ما يَري مِنْ کَلْبِ النّاسِ وَاَکْلِ بَعْضِهِمْ بَعْضا ....
حضرت قائم ( عَلَيهِ السَّلامُ ) قيام نمي کند، مگر در حال ترس شديد مردم و زلزله ها و فتنه و بلايي که بر مردم فرا رسد و قبل از آن، گرفتار طاعون مي شوند. آن گاه شمشير برنده ميان اعراب حاکم مي شود و اختلاف ميان مردم و تفرقه در دين و دگرگوني احوالشان به اوج مي رسد؛ به گونه اي که هر کس بر اثر مشاهده درنده خويي و گزندگي اي که در ميان برخي از مردم نسبت به بعضي ديگر به وجود مي آيد، صبح و شام آرزوي مرگ مي کند.» امام آن گاه افزود: «وقتي که يأس و نااميدي تمام مردم را فرا گرفت و ديگر از هر جهت خود را در بن بست احساس کردند، امام غائب عليه السلام قيام مي کند.»
کمال الدين للصدوق: 434 - بحارالانوار، ج 52، ص 125.
امام علي ( عَلَيهِ السَّلامُ ) فرمود: «در آستانه قيام قائم ( عَلَيهِ السَّلامُ ) ،... مرگ سفيد است...، اما مرگ سفيد پس آن طاعون است».
کتابُ الغَيبة، ص 438، ح 430.
*** اَلحَربُ العالَمِيَّةِ فِي عَصرِ الظُّهُورِ +جنگ جهاني در عصر ظهور+کليک
*** اَلحَربُ العالَمِيَّةِ فِي عَصرِ الظُّهُورِ +جنگ جهاني در عصر ظهور+کليک
****************************************
دانشنامه مهدويت
آخِرُالزمان
روزگاري بر دنيا سپري شده که ديباچه زندگي دنيايي به شمار مي آيد و زماني نيز خواهد گذشت که پايان اين کتاب خواهد بود. برگه هاي پاياني کتاب زندگي انسان در زمين «آخِرُالزّمان» خوانده مي شود. «آخِرُالزّمان» اصطلاحي است که در فرهنگ اغلب اديان بزرگ به چشم مي خورد و در اديان ابراهيمي، از برجستگي و اهميت ويژه اي برخوردار است. اين اصطلاح معمولاً به روزگار پاياني دنيا و رويدادهايي گفته مي شودکه ممکن است در اين بخش از زندگي دنيوي به وقوع پيوندد. اديان بزرگ در باره آن پيشگويي هايي کرده اند.در معارف ارزشمند اسلامي، اين اصطلاح در دو معناي کلي به کار رفته است:اول مدت زماني طولاني که با ولادت پيامبر اسلام (صَلَّي اللهُ عَلَيهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ) آغاز و با شروع رستاخيز بزرگ پايان مي يابد. از اين رو آن پيامبر الهي را پيامبر آخِرُالزّمان نيز ناميده اند. و دوم مدت زماني که با ولادت واپسين جانشين پيامبر اسلام(صَلَّي اللهُ عَلَيهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ) حضرت مهدي عليه السلام مقارن شده و زمان غيبت و ظهور را در برگفته، با شروع قيامت به انجام مي رسد. روايات معصومين عليهم السلام نشان مي دهد که با سپري شدن اين دوران، بساط زندگي دنيوي برچيده و مرحله اي جديد در نظام آفرينش آغاز مي شود وآخِرُالزّمان خود به دو مرحله کاملاً متفاوت تقسيم مي شود: دوران نخست که در آن انسان به مراحل پاياني انحطاط اخلاقي مي رسد. فساد اخلاقي و ستم همه جوامع بشري را فرا مي گيرد و واپسين اميدهاي بشري به نااميدي مي گرايد. دوران بعد، عصر تحقّق وعده هاي الهي به پيامبران و اولياي خدا است وبا قيام مصلح جهاني آغاز مي شود.
